10 OCAK GAZETECİLER GÜNÜ…

Bugün gazeteciler günü; hep hayalini kurduğum bir meslek olmuştu. Tercihler geldiğinde ilk yapmayı düşündüğüm tercihti…

Neden mi? Vazgeçtim…

Baktım gerçekleri yazmayan maaşlı olarak belli kısımlara hizmet etmekten çekinmeyen kişiler gazeteci ve araştırmacı yazar etiketleri ile boy gösteriyor…

Halkın sesi olmaya çalışanlar ise; toplanıp Silivri kampına yollanıyorlar…

Birden aklıma mezun olurken bir öğretmenimin bana söylediği söz gelmişti. ‘’ Kızım seni çok seviyorum ama senin geleceğinden korkuyorum. Böyle yazmaya devam edersen senin ömrün Silivri’de geçecek.’’

İşte günümüzün en zor mesleği gazetecilik; gerçek anlamda gazetecilik yapmak ülkemizde günün koşullarında imkansız hale geldi. Ya! Verilen talimatlara uyacaksın yada kapı kapı gezeceksin…

Halkı bilinçlendireceğim dersen, o zaman senin tatil zamanın gelmiştir diyerek doğru Silivri Kampının yolunu tutarsın. Yok zaten öbür türlü istenileni yazacağım diyorsan, sen gazeteci değil kuklasındır.

Günümüzde iktidar partisi kendi doğrularını yazdırdığı katiplerine gazeteci, araştırmacı yazar gibi unvanlar kazandırarak bu kukla katipleri belirli noktalara taşımışlardır.

İşte bu yüzden gazetecilik mesleği yerine insanlara belki faydam dokunur diyerek sağlık okumayı seçtim.

Bu gün ben bildiğimden şaşmam kimsenin katipliğini yapmam diyerek halkı bilinçlendirmek için gözünü budaktan sakınmayan ve bu sebeple yıllarca cezaevlerinde kalan değerli gazeteci ağabeylerimin Gazeteciler gününü kutlarım.

Diğerlerinin günlerini kutlamıyorum çünkü nasılsa onların kalemini tutanlar onlara kutlama mesajları ve armağanları vereceklerdir.

Nede olsa günümüzde körler sağırlar birbirini ağırlar politikası gündemdedir…

Saygılarımla

Burçak YAZICI