14 MART TIP BAYRAMI KUTLU OLSUN…

14 Mart 1827'de, II. Mahmut döneminde, Hekimbaşı Mustafa Behçet'in önerisiyle ilk cerrahhanenin, Şehzadebaşı'daki Tulumbacıbaşı Konağı'nda Tıphane-i Amire ve Cerrahhane-i Amire adıyla kurulması, Türkiye'de modern tıp eğitiminin başladığı gün olarak kabul edilir. Okulun kuruluş günü olan 14 Mart, "Tıp Bayramı" olarak kutlanmaktadır.

İlk kutlama, 1919 yılının 14 Mart'ında işgal altındaki İstanbul'da gerçekleşmiştir. O gün, tıbbiye 3. sınıf öğrencisi Hikmet Boran'ın önderliğinde, tıp okulu öğrencileri işgali protesto için toplanmış ve onlara devrin ünlü doktorları da destek vermişti. Böylece tıp bayramı, tıp mesleği mensuplarının yurt savunma hareketi olarak başlamıştır.

1976'dan beri sadece 14 Mart günü değil, 14 Mart'ı içine alan hafta boyunca kutlama yapılmakta ve bu hafta Tıp Haftası olarak kabul edilmektedir.

Dünyada benzer kutlamalar, farklı tarihlerde yapılmaktadır. Örneğin ABD'de ameliyatlarda genel anestezinin ilk defa kullanıldığı 30 Mart 1842 tarihinin yıldönümü; Hindistan'da ünlü doktor Bindhan Chandra Roy'un doğum (ve aynı zamanda ölüm) yıldönümü olan 1 Temmuz günü "Doktorlar Günü" olarak kutlanır.

BEYAZ MELEKLER…

Bundan 4 yıl önceydi ; 5. sınıfa gidiyordum. O akşam dedem annemin biricik babası vefat etmişti. Tüm aile perişan durumdaydı. Cenazeyi memlekete götürmeye karar verdiler. Yarınsı gün ben ve abim halamla kalmıştık. Annem babam tüm aile cenaze için gitmişti. Halam bizi ve kendi çocuğunu alarak sokağa çıkarmıştı. Halamlara gidiyorduk yolda trafik bayağı yoğundu. Tam evin karşısına gelince bir an önce karşıya geçmek için yola fırladım, o kadar hızlı idim ki beni fark eden araba frenine basarak bir çığlık koparmıştı ama ben durmayı başaramayarak arabaya çarpmıştım. Ve bir anda kendimi arabanın altında bulmuştum. Büyük bir acı ve etrafımı saran karanlığı hissetmiştim. Çevremdeki çığlıkları duyuyor fakat cevap veremiyordum, bir şeyin beni kucakladığını hissederken bilincimi tamamen kaybetmiştim… Sonrasını hatırlamıyordum…

Ne kadar zaman geçti neler oldu bilmiyordum. Bir ara kendime gelmeye çalışırken etrafımda beyaz giysiler ile koşuşturan karartılar görür gibi oldum. İşte dedim yolun sonu galiba ben öldüm ve bunlarda hep anlatılan melekler içimi bir hüzün ve korku kapladı. Seslerini duyuyordum , yazık daha çok küçükmüş diyorlardı. Onlara seslendim o zaman beni geri gönderin ben aileme gitmek istiyorum dedim ama beni duyan olmadı. Yine bilincim karanlıklara gömülmüştü.Bir zaman sonra gözlerimi açtığımda o beyaz giysili meleklerden biri elimi yüzümü temizliyordu. Benim gözlerimi açtığımı görünce büyük bir sevinçle kendine geldi diye bağırdı.Ve …Ben ona dönerek burası cennet mi ? diye sorduğumda kocaman bir kahkaha atarak hayır canım burası dünya ve sen hastanedesin deyince duyduğum tarifi imkansız mutluluğu anlatamam. Çok şükür kazayı ucuz atlatmıştım.Hastanede kaldığım süreçte o beyaz melekler sürekli benimle ilgilendiler. Sanki kendi çocuklarını kendi kardeşlerini kendi canlarını bakar gibi beni baktılar. Bana gizli gizli çikolata ve cips taşımalarını asla unutamam…

Bütün sağlık çalışanlarının ve doktorlarımızın, hemşirelerimizin 14 mart TIP BAYRAMI kutlu olsun…

BURÇAK YAZICI